محافظه کاران در غیاب اصلاح طلبان انتخابات را در انحصار خود دارند

به زودی نزدیک ۴۸ میلیون ایرانی فرصت شرکت در انتخابات را می یابند، اگرچه همه آنها از این فرصت استفاده نمی کنند.

انتخابات مجلس در روز جمعه اولین انتخابات سراسری در ایران بعد از انتخابات ریاست جمهوری جنجالی سه سال پیش است. انتخاباتی که جدی ترین بحران سیاسی تاریخ جمهوری اسلامی را به وجود آورد.

حامیان جنبش سبز که از مخالفان دولت هستند گفتند پیروزی حق نامزد آنها میرحسین موسوی بوده است. اما دولت با اعزام نیروهای امنیتی اعتراضات مخالفان را سرکوب کرد.

کسی انتظار ندارد در انتخابات روز جمعه همان وقایع تکرار شود.

نرخ مشارکت در انتخابات

سازمان های حامی حقوق بشر از افزایش شمار بازداشت فعالان سیاسی در آُستانه انتخابات گزارش می دهند در حالی که اصلاح طلبان به این نتیجه رسیده اند که رقابت در این انتخابات بی معنی است و از حامیان خود خواسته اند روز انتخابات در خانه بمانند.

سه سال پیش معیار قدرت جنبش سبز میزان شرکت مردم در تظاهرات اعتراضی بود، امسال نرخ عدم مشارکت مردم در انتخابات معیار این قدرت است

تعجبی ندارد که دولت تمام تلاشش را کرده تا همه را به شرکت در این انتخابات تشویق کند.

احمد وحیدی وزیر دفاع کشور در یکی از مصاحبه های تازه اش با خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی گفته: "شکی نیست که هرچه نرخ شرکت در انتخابات بالاتر باشد، امنیت ملی قوی تر است."

محافظه کاران حاکم حتی رنگ و بوی میهن پرستانه به تبلیغاتشان داده اند و گفته اند هرچه انتخابات در ایران بهتر برگزار شود سرمشق بهتری برای قیام اعراب در خاورمیانه خواهد بود. مهدی چمران، رییس شورای شهر تهران اخیرا گفته است: "حضور ما در انتخابات الگویی برای کشوری هایی ست که شاهد بیداری اسلامی بوده اند و در عین حال بزرگترین تهدید برای آمریکاست"

جنگ قدرت

در غیاب اصلاح طلبان، محافظه کاران انتخابات را در انحصار خود دارند.

انتخابات دعوایی میان محافظه کاران خواهد بود. دعوایی که به راحتی به جنگ رییس جمهوری و رهبری خلاصه می شود.

آیت الله علی خامنه ای که نزدیک به سیزده سال است که رهبری را در دست دارد از نسل اول رهبران اسلامی در ایران است.

او قدرت های اصلی در کشور را در دست دارد و در عین حال از نزدیکی با سپاه پاسداران ایران که وظیفه حمایت از نظام اسلامی را برعهده دارد نیز قدرت بیشتری می گیرد.

محمود احمدی نژاد رییس جمهوری کشور نماینده نسل دوم سیاستمداران ایرانی است که در جنگ ایران و عراق شرکت داشته اند.

محمود احمدی نژاد و حامیانش طرفدارانی از طبقه کارگر دارند و به دنبال کاهش قدرت طبقه روحانی در ایرانند.

رییس جمهوری و رهبری سه سال پیش برای شکست دادن اصلاح طلبان مجبور به اتحاد با یکدیگر شدند اما از آن زمان تا امروز این اتحاد در هم شکسته است.

انتخابات روز جمعه اولین فرصت برای مظنه زدن میزان قدرت هر یک از این دو نفر است.

رد صلاحیت ها

در ایران رهبر از هر گونه مناقشه با رییس جمهوری متنفع می شود. قانون اساسی به نوعی نوشته شده که در نهایت هر انتخاباتی می تواند به نفع رهبر تمام شود.

رهبر ایران می تواند نامزدهایی را که اجازه رقابت در انتخابات دارند برگزیند. او این کار را از طریق شورای نگهبان انجام می دهد که هر دوازده عضوش مستقیم یا غیر مستقیم توسط او انتخاب می شوند.

بر اساس اصل نودو نه قانون اساسی شورای نگهبان مسئولیت نظارت بر انتخابات مجلس خبرگان، ریاست جمهوری و مجلس شورای اسلامی و نیز مراجعه به آراء عمومی و همه پرسی را دارد.

این ماده درواقع یعنی هر نامزدی که بخواهد در انتخابات شرکت کند باید توسط شورای نگهبان تایید شود.

شورای نگهبان هم برای این تصمیم گیری گوش و چشم های زیادی دارد. بیش از ۳۸۴ دفتر نظارتی در سراسر کشور با بودجه ای معادل ۲۵ میلیون دلار فعالیت می کنند.

شورای نگهبان اطمینان حاصل می کند که اگر کسی با نظام اسلامی مخالفتی دارد نتواند در این انتخابات نامزد شود.

در عین حال می تواند نامزدهایی را که به نوعی تهدیدی برای رهبری کشور محسوب می شوند رد صلاحیت کند.

آمار رسمی حاکی از آن است که ۵۳۹۲ نامزد برای انتخابات مجلس امسال نامزد شده اند. شورای نگهبان ۳۴۴۴ نفر از آنها را تایید کرده. گزارش ها حاکی از آن است که حتی برخی نامزدهای وفادار به رییس جمهوری هم رد صلاحیت شده اند.

رقابت محافظه کاران

در انتخابات روز جمعه چند گروه محافظه کار با هم رقابت می کنند.

حامیان محمود احمدی نژاد در چند فهرست مانند جبهه توحید و عدالت، جبهه حامیان دولت اسلامی، مشاوران جوان رییس جمهور و جبهه عدالت و رفاه حاضرند.

جبهه اتحاد اصولگرایان گروهی مقتدرند که خواستار اتحاد حول محور رهبری و اساس اسلامند..

جبهه پایداری نماینده گروهی از حامیان سابق رییس جمهوری است که بعدها به او پشت کردند.

قدرت هر کدام از این گروه ها بعد از برگزاری انتخابات می تواند توازن قدرت را برای انتخاباتی بس مهم تر در آینده نزدیک، انتخابات ریاست جمهوری بعدی تعیین کند.